-
1 trace
[treɪs] 1. n(sign, small amount) ślad m; ( of emotion) cień m2. vt( draw) odrysowywać (odrysować perf) przez kalkę, kalkować (przekalkować perf); ( locate) odszukiwać (odszukać perf); cause odkrywać (odkryć perf)* * *[treis] 1. noun1) (a mark or sign left by something: There were traces of egg on the plate; There's still no trace of the missing child.) ślad2) (a small amount: Traces of poison were found in the cup.) ślad2. verb1) (to follow or discover by means of clues, evidence etc: The police have traced him to London; The source of the infection has not yet been traced.) odnaleźć2) (to make a copy of (a picture etc) by putting transparent paper over it and drawing the outline etc: I traced the map.) przekalkować•- tracing- trace elements
- tracing-paper -
2 clean
[kliːn] 1. adj ( lit, fig) 2. vtto clean one's teeth ( BRIT) — czyścić (wyczyścić perf) zęby
Phrasal Verbs:- clean up3. advto have a clean driving licence or (US) record — ≈ nie mieć punktów karnych w ewidencji policji drogowej
* * *[kli:n] 1. adjective1) (free from dirt, smoke etc: a clean window; a clean dress.) czysty2) (neat and tidy in one's habits: Cats are very clean animals.) czysty3) (unused: a clean sheet of paper.) czysty4) (free from evil or indecency: a clean life; keep your language clean!) przyzwoity5) (neat and even: a clean cut.) gładki2. adverb(completely: He got clean away.) zupełnie3. verb(to (cause to) become free from dirt etc: Will you clean the windows?) czyścić, myć['klenli]
(clean in personal habits.)
schludny- cleaner- cleanly- clean up
- a clean bill of health
- a clean slate
- come clean
- make a clean sweep
См. также в других словарях:
przepaść bez śladu — {{/stl 13}}{{stl 7}} zginąć, zniknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś przepadł bez śladu. Dokumenty przepadły bez śladu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; … Słownik języka polskiego
ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
ślad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. śladzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odciśnięty w podłożu, odbity na jakiejś powierzchni zarys czegoś, najczęściej buta, stopy, łapy, opony itp.; trop, odcisk : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego